- мазалау
- (МАЗАСЫЗ) (МАЗАСЫЗЛАНУ) – Тынычсызлау, борчу, интектерү
Татар теленең аңлатмалы сүзлеге. 2013.
Татар теленең аңлатмалы сүзлеге. 2013.
қарпу — 1 1. (Павл., Ерт.) киіздің шығып тұрған қылшықтарын күйдіру. 2. (ҚХР) басқан киізді жақсылап пісіру, ширату 2 (Гур., Шевч.) батырып алу 3 (Гур., Маңғ.) түйенің аузынан жынын шашуы. Түйе қ а р п ы п жібермесін (Гур., Маңғ.) 4 (Гур., Маңғ.) орынсыз … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
мазалаттау — (Орал: Орда, Жән.) мазалау. Әслима, қонақты м а з а л а т т а м а (Орал, Жән.) … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
сүбелеу — 1 (Қост.: Аман., Жанг.; Көкш.: Щуч., Еңб.) сөз бермей қабаттаса, жарыса сөйлеу. Сен с ү б е л е м е й жай отыр (Қост., Аман.) 2 (Гур., Маңғ.) мазалау, мазасын алу. Әй, сен өзің с ү б е л е м е й қоя тұршы (Гур., Маңғ.) … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
чану — (Алм., Ұйғ.) мазалау, тыныштық бермеу, қыспаққа алу. Сен мені неге ч а н и с ы ң (Алм., Ұйғ.) … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
шыралау — 1 (Шығ.Қаз., Зайс.) жаңқалау, ағашты жарып жаңқалау. Мына ағашты ш ы р а л а п жібер, тамызық қылайық (Шығ.Қаз., Зайс.) 2 (Тау., Қош.) әурелеу, мазалау. Сен ол кісіні албаты (қ.) ш ы р а л а м а й тыныш жүр (Тау., Қош.) 3 (Қарақ.) оңалу, семіру … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі